Syncope

 

Wat is een syncope?
Een syncope is een aanval waarbij kinderen of volwassenen kortdurend bewusteloos zijn en slap worden in hun spieren als gevolg van een te lage bloeddruk en/of een te lage hartslag die na korte tijd weer verbetert.

Hoe wordt een syncope ook wel genoemd?
Een syncope wordt ook wel een white spell genoemd, dit is de Engelse term voor een witte aanval. Dit komt omdat kinderen of volwassenen tijdens de aanval als gevolg van de bloeddrukdaling vaak bleek zien.

TLOC
Ook wordt de Engelse term TLOC gebruikt. Dit staat voor Transient Loss Of Consciousness. Transient betekent tijdelijk. Loss of consciousness betekent bewustzijnsverlies.

Drie typen
Er bestaan drie typen syncope: de reflex syncope, de orthostatische syncope en de cardiale syncope.
Een reflex syncope is een wegraking in reactie op een bepaalde situatie vaak pijn of angst. Reflexsyncope wordt ook wel flauw vallen genoemd. Ook wordt de term reflex anoxic seizure wel gebruikt.
Orthostatisch syncope is een wegraking doordat het lichaam na overeind komen of na inspanning niet in staat is om de bloeddruk snel genoeg boven een bepaalde waarde te krijgen. Er wordt ook wel gesproken van orthostatische hypotensie.
Een cardiale syncope is een wegraking omdat het hart onvoldoende in staat is om bloed rond te pompen.

Hoe vaak komt een syncope voor bij kinderen?
Het is niet goed bekend hoe vaak syncope voorkomt bij kinderen. Het komt best regelmatig voor bij kinderen en ook bij volwassenen. Veel mensen zullen in hun leven wel een keer met een syncope te maken hebben. Geschat wordt dat een op de drie mensen een keer tijdens het leven een reflexsyncope heeft gehad en een op de twintig mensen meer dan vijf keer een syncope. Het hebben van een syncope is dus niet zeldzaam.

Bij wie komt syncope voor?
Een syncope kan op elke leeftijd voorkomen, zowel op kinderleeftijd als op volwassen leeftijd.
Zowel jongens als meisjes, mannen als vrouwen kunnen een syncope krijgen. Een syncope komt vaker voor bij meisjes vooral tijdens de puberteit, bij zwangeren en bij ouderen.

Wat is de oorzaak van een syncope?
Te weinig bloed naar de hersenen
Een syncope ontstaat wanneer er te weinig bloed naar de hersenen toe gaat. Dit kan ontstaan omdat de bloeddruk te laag is en/of omdat het hart in een te laag tempo het bloed rondpompt.

Reflexsyncope
Reflex syncope ontstaat omdat een bepaalde zenuw in het lichaam, de nervus vagus, gevoelig reageert op bepaalde prikkels zoals pijn, lang staan, warmte, schrik, angst, hoesten, niezen, persen of een combinatie van deze prikkels. Prikkeling van deze zenuw zorgt voor verlagen van de hartslag en verlagen van de bloeddruk waardoor er te weinig bloed naar het hoofd toe gaat en een syncope ontstaat. Dit is de meest voorkomende vorm van syncope. Bij oudere mensen kan scheren of een te strakke boord van een overhemd ook zorgen voor het ontstaan van een reflexsyncope.

Cardiale syncope
Na reflexsyncope is de cardiale syncope de meest voorkomende oorzaak. De cardiale syncope ontstaat door hartritmestoornissen, het hart pompt te langzaam of juist veel te snel. Ook kan een cardiale syncope ontstaat omdat het hart niet in staat is om bloed goed rond te pompen door een ziekte van hartspier, een afwijking aan de hartkleppen, een hartinfarct of een longembolie. Syncope tijdens inspanning, een syncope tijdens liggen, een syncope vooraf gegaan door hartkloppingen kunnen wijzen op een cardiale syncope.

Orthostatische syncope
Orthostatische syncope ontstaat wanneer het lichaam na houdingsverandering of bij staken van inspanning niet in staat is om de bloeddruk snel genoeg aan te passen aan de nieuwe situatie. De bloeddruk is dan te laag, waardoor er te weinig bloed naar de hersenen toe gaat. Dit komt vaker voor bij oudere mensen en bij mensen met bijvoorbeeld suikerziekte. Deze vormen van syncope ontstaat vaak enkele minuten na opstaan, boven aan de trap of vlak na het sporten. Orthostatische syncope komt vaker voor bij mensen met suikerziekte of nierziekten.

Postural tachycardie syndroom
Het postural tachycardie syndroom (PoTS)is een aandoening waarbij een syncope ontstaat na het opstaan doordat het hart na het opstaan veel te snel gaat kloppen. Hierdoor is het hart niet in staat om voldoende bloed naar het hoofd te sturen waardoor een syncope ontstaat. Deze vorm van syncope lijkt veel op een orthostatische syncope maar komt dus door onjuiste verhoging van de hartslag en niet door verlaging van de bloeddruk.

Ondervulling
Ondervulling van de bloedvaten doordat kinderen of volwassenen te weinig drinken of doordat zij plastabletten moeten gebruiken kan de kans op een syncope vergroten.

Wat zijn de verschijnselen van een syncope?
Bleke kleur
Vaak hebben kinderen en volwassenen voordat de wegraking ontstaat vaak een bleke kleur in hun gezicht.

Zweten
Voor de wegraking hebben kinderen en volwassen vaak zweetdruppels op hun gezicht staan. De huid voelt klam aan.

Misselijkheid
Kinderen en volwassenen kunnen last hebben van een misselijk gevoel vlak voordat ze wegraken. Bij een heel klein deel van de kinderen en volwassenen leidt de misselijkheid tot braken.

Buikpijn en diarree
Een klein deel van de kinderen en volwassenen krijgt voor de wegraking last van buikpijn, buikkrampen en van diarree.

Niet goed zien en horen
Vlak voor de wegraking zien kinderen en volwassenen vaak zwarte vlekken voor de ogen, ook kan het zijn dat kinderen of volwassenen even niets meer kunnen zien. Geluiden kunnen heel ver weg klinken. Kinderen en volwassenen kunnen wel proberen te reageren op vragen, maar dit lukt niet.

Wegraking
Tijdens een syncope raakt een kind of een volwassene kortdurend buiten bewustzijn. Kinderen en volwassenen reageren niet op het roepen van hun namen en voeren geen opdrachten uit. Door het verlies van spierspanning zakken kinderen en volwassenen in elkaar tijdens de syncope. Deze bewusteloosheid duurt meestal kort, hooguit enkele minuten. Wanneer kinderen en volwassenen bijkomen en snel overeind willen komen, kunnen ze opnieuw een wegraking krijgen.

Schokken aan de armen en benen
Tijdens een syncope kunnen de armen en benen kortdurend schokkende bewegingen maken. Hierdoor wordt onterecht vaak gedacht aan een epileptische aanval als oorzaak van de wegraking. Meestal hebben kinderen of volwassenen minder dan 10 schokken als gevolg van een syncope, terwijl kinderen en volwassenen met een epileptische aanval vaak meer dan 20 schokken hebben tijdens een epileptische aanval.

Verstijven
Meestal zijn de spieren van het lichaam verslapt tijdens een syncope. Bij sommige kinderen en volwassenen zijn de spieren juist verstijfd.

Ogen open of dicht
Tijdens een syncope kunnen de ogen open of dicht zijn.

Urine laten lopen
Een deel van de kinderen en volwassenen laat de urine lopen tijdens een syncope. Ook dit maakt vaak dat er wordt gedacht aan een epileptische aanval, maar dit komt dus ook bij syncope voor.

Vlot bijkomen
Na de wegraking komen kinderen en volwassenen weer snel bij bewustzijn. Zij weten dan meteen weer wie ze zelf zijn en al snel weten ze meestal ook wel weer dat ze niet lekker zijn geworden. Wat er daarna is gebeurd weten de meeste kinderen en volwassenen niet. Die informatie is niet in het geheugen opgeslagen.

Moeheid
Na de syncope hebben kinderen en volwassenen vaak last van vermoeidheid. De armen en benen voelen vaak zwaar aan. Kinderen en volwassenen kunnen wel opstaan en normaal lopen en bewegen.

Aanleiding
Pijn, schrik, emotie, lang staan, warmte, te strakke kleding om de hals voorafgaand aan een syncope wijzen vaak op een reflexsyncope. Een syncope tijdens inspanning of tijdens volledige rust of een syncope vooraf gegaan door hartkloppingen wijst vaak op een cardiale syncope. Een syncope kort na opstaan, een syncope boven aan de trap of een syncope kort na inspanning wijst vaak op orthostatische syncope.

Frequentie
De meeste kinderen en volwassenen met syncope hebben slechts af en toe last van deze aanvallen. Slechts een heel klein deel van de kinderen en volwassenen heeft vaker aanvallen.

Hoe wordt de diagnose syncope gesteld?
Verhaal en onderzoek
De diagnose syncope wordt gesteld op grond van het verhaal van een patiënt en/of van omstanders. Bij een typisch verhaal met een duidelijke aanleiding is het niet nodig om andere onderzoeken te verrichten. Andere aanvallen zoals epileptische aanvallen, wegrakingen door een te lage bloedsuiker, wegraking door hyperventilatie of door dissociatie kunnen lijken op een syncope. Soms is aanvullend onderzoek nodig om een van deze oorzaken uit te sluiten.

Bloedonderzoek
Wanneer een kind of een volwassene een wegraking heeft gehad, zal vaak de bloedsuiker gecontroleerd worden. Een te lage bloedsuiker kan een wegraking veroorzaken. Bij kinderen en volwassenen met een syncope is de bloedsuiker normaal.

ECG
Vaak zal een hartfilmpje (ECG) gemaakt worden om te kijken of er aanwijzingen zijn voor een hartritmestoornis of een gestoorde pompwerking van het hart.

EEG
Wanneer er twijfel bestaat of er sprake kan zijn van een epileptische aanval kan een EEG gemaakt worden. Op een EEG worden bij kinderen en volwassenen met een syncope geen afwijkingen gezien.

Kanteltafeltest
Wanneer er twijfels bestaan of er sprake is van een reflexsyncope dan kan een zogenaamde kanteltafeltest gedaan worden. Hierbij worden volwassenen vast gemaakt op een speciale kanteltafel die vervolgens recht overeind wordt gezet voor de periode van 20 tot 60 minuten. De hartslag en bloeddruk worden voortdurend gecontroleerd. Wanneer een wegraking ontstaat, kan gekeken worden of dit komt door een verlaging van de bloeddruk, een verlaging van de hartslag of een combinatie.

(Kinder)cardioloog
Wanneer er aanwijzingen zijn voor een cardiale syncope (wegraking tijdens inspanning, wegraking na schrikken) of wanneer de aanleiding voor het ontstaan van een syncope onbekend is, kan de (kinder)cardioloog onderzoek doen naar het voorkomen van een cardiale syncope. Vaak zal een hartfilmpje gemaakt worden of een langer durende hartregistratie (Holter). Ook kan een fietstest gedaan worden om te kijken of er hartritmestoornissen ontstaan als gevolg van inspanning. Ook is het mogelijk om een kastje mee te dragen die alleen de hartslag registreert op moment van een wegraking. (een eventrecorder)

Hoe wordt een syncope behandeld?
Geen behandeling nodig
Een syncope heef geen behandeling nodig. Het allerbelangrijkste tijdens een aanval is, dat kinderen of volwassenen ook daadwerkelijk komen te liggen waardoor het lichaam het probleem zelf op lost. Wanneer kinderen of volwassenen bewust overeind gehouden worden, zal het lichaam veel meer moeite hebben om de bloeddruk weer voldoende op peil te brengen en zullen de hersenen gedurende langere tijd met minder bloed en dus zuurstof moeten doen. Dit zou bij lang aanhouden uiteindelijk schade kunnen veroorzaken aan de hersenen als gevolg van zuurstofgebrek. Bij gewone syncopes waarbij kinderen en volwassenen komen te liggen is dit niet het geval, kinderen en volwassenen houden daar geen schade aan over.

Bepaalde situaties voorkomen
Oudere mannen kunnen een syncope krijgen wanneer zij in de nacht staand gaan plassen. Het is dan verstandig om dit te voorkomen door zittend te gaan plassen. Lang stil staan in een warme omgeving kan zorgen voor een syncope, dit kan voorkomen worden door te zorgen voor beweging, het meenemen van een stoeltje of het plaatsen van een douchestoel in de badkamer. Wanneer kinderen of volwassenen een syncope krijgen bij bloed prikken, dan helpt hem om te gaan liggen tijdens het bloedprikken. Te strakke kleding om de hals kan bij ouderen zorgen voor het ontstaan van een syncope, door niet deze strakke kleding of stropdas te dragen kan dit worden voorkomen. Een syncope kort na opstaan kan worden voorkomen, door na het overeind komen een paar minuten op de bedrand te blijven zitten en daarna pas op te staan.

Voldoende drinken
Drinken zorgt er voor dat de bloedvaten goed gevuld zijn, waardoor minder gemakkelijk een syncope ontstaat. Het is daarom belangrijk dat kinderen en volwassenen die gemakkelijk een syncope krijgen voldoende water drinken (2 liter per dag). Ook het drinken van drie bekers water, een beker bouillon of sportdrank kan helpen om syncope te voorkomen in een situatie waarvan het kind of de volwassene weet dat deze spannend is en zou kunnen leiden tot syncope.

Extra zout
Zout in het eten kan de bloeddruk verhogen. Kinderen of volwassenen die van zich zelf een lage bloeddruk hebben en daardoor gemakkelijk een syncope krijgen, kunnen elke dag wat extra zout gebruiken en hiermee zorgen dat hun bloeddruk wat hoger wordt. Hierdoor ontstaat minder makkelijk een syncope. Het drinken van bouillon of eten van soep kan zorgen voor extra zout. Ook kan het eten van drop helpen om de bloeddruk een beetje te verhogen. Het is niet goed om te veel drop te eten.

Niet te grote maaltijden
Het niet te veel tegelijkertijd eten kan helpen om syncope te voorkomen. Na een grote maaltijd gaat er extra bloed naar de darmen toe, waardoor de bloeddruk gemakkelijker kan dalen. Het is beter wat vaker kleinere hoeveelheden te eten, dan in een keer een grote hoeveelheid.

Dragen van compressiekouzen
Wanneer kinderen of volwassen gemakkelijk last hebben van syncope kan het dragen van compressiekouzen helpen om minder makkelijk een syncope te laten ontstaan. Deze compressiekouzen worden ook gedragen door wandelaars en hardlopers en zijn te krijgen bij sportzaken. Het is ook mogelijk om speciale compressiekouzen op maat te laten maken.

Bloeddruk verhogende houding
Op moment dat een kind of een volwassene de eerste klachten van een syncope herkend (zweten, zwarte vlekken voor de ogen, misselijk gevoel) kunnen kinderen of volwassenen een houding aannemen die helpt om de bloeddruk te verhogen. Zo helpt het om de been voor elkaar langs te kruizen, te hurken of de handen in elkaar te strengelen en vervolgens proberen deze handen uit elkaar te trekken. Op die manier wordt de bloeddruk tijdelijk verhoogd waardoor syncope kan worden voorkomen. Gaan liggen is ook een goede manier om een syncope te voorkomen, maar dat is niet in elke situatie mogelijk.

Slapen met het hoofdeinde omhoog
Voor kinderen en volwassenen met een orthostatische syncope kan het helpen om in de nacht met het hoofdeinde omhoog te slapen. Het lichaam wordt dan ook in de nacht getraind om bloed tegen de zwaartekracht in naar het hoofd toe te pompen. Hierdoor kan syncope kort na opstaan na een nachtrust worden voorkomen.

Psychologische begeleiding
Kinderen of volwassenen die vaak een syncope krijgen bij bloedprikken en vanwege een aandoening regelmatig moeten bloedprikken, kunnen psychologische begeleiding krijgen. De psycholoog kan met kinderen en volwassenen oefenen zodat zij niet meer een syncope hoeven te krijgen tijdens bloedprikken. Er zijn verschillende psychologische behandelingen mogelijk zoals zogenaamde exposure in vivo, biofeedbacktraining of cognitieve gedragstherapie. EDMR kan ook helpen wanneer het bloedprikken een keer een hele nare ervaring is geweest in het verleden.

Medicijnen
Kinderen en volwassenen die ondanks deze maatregelen regelmatig last hebben van syncope kunnen medicijnen gebruiken die de bloeddruk verhogen waardoor minder gemakkelijk een syncope ontstaat. Medicijnen die gebruikt worden zijn fludrocortison en midodrine. Deze medicijnen worden zelden bij kinderen voor geschreven.

Cardiale syncope
In geval van een cardiale syncope kunnen medicijnen nodig zijn die het hartritme reguleren. Ook bestaan er medicijnen die de pompfunctie van het hart kunnen ondersteunen. Wanneer er sprake is van een afwijking aan de hartklep, dan kan een operatie van de hartklep nodig zijn.

Pacemaker
Bij kinderen en volwassenen met een cardiale syncope of met een hele ernstige reflex syncope kan een pacemaker helpen om de daling van het hartritme te voorkomen. Bij reflexsyncope heeft een pacemaker meestal geen meerwaarde, omdat hiermee alleen het hartritme op peil gehouden wordt, maar de daling van de bloeddruk niet voorkomen worden.

Contact met andere ouders
Door middel van een oproepje op het forum van deze site kunt u proberen in contact te komen met andere kinderen en hun ouders/verzorgers die ook te maken hebben met syncope.

Wat betekent een syncope voor de toekomst?
Verminderen
Meestal worden syncopes wanneer kinderen ouder worden. Grotere kinderen kunnen eerder voelen aankomen dat zij niet lekker worden en zelf gaan liggen of met hun hoofd voorover gaan hangen waardoor ze het flauw vallen kunnen voorkomen. Tijdens de zwangerschap bestaat bij vrouwen weer een hogere kans op syncope halverwege de zwangerschap omdat de bloeddruk dan lager wordt. Bij senioren neemt de kans op het ontstaan van syncope weer toe.

Normaal leven
De meeste kinderen en volwassenen worden in hun dagelijks leven weinig gehinderd door het hebben van een syncope en kunnen een normaal leven leiden.

Levensverwachting
Kinderen met een reflexsyncope en orthostatische syncope hebben een normale levensverwachting. Wanneer een cardiale syncope tijdig behandeld worden, hebben deze kinderen ook een normale levensverwachting.

Kinderen krijgen
Volwassenen met syncope kunnen normaal kinderen krijgen. Voor vrouwen geldt dat halverwege de zwangerschap de bloeddruk vaak daalt. Hierdoor kunnen vrouwen tijdens deze periode van de zwangerschap gevoeliger zijn voor het krijgen van syncope. Kinderen van een volwassene die last heeft (gehad) van syncope hebben een licht verhoogde kans om zelf ook last te krijgen van syncope.

Hebben broertjes en zusjes een vergrote kans om ook syncope te krijgen?
Familiare aanleg
Er blijkt een familiare aanleg te zijn om gevoelig te zijn voor prikkeling van de nervus vagus. Daarnaast spelen ook veel andere factoren nog een rol. Broertjes en zusjes hebben een licht verhoogde kans om ook syncope te krijgen.

Wilt u dit document printen dan kunt u hier een pdf-versie downloaden.

Wilt u ook uw verhaal kwijt, dat kan: verhalen kunnen gemaild worden via info@kinderneurologie.eu en zullen daarna zo spoedig mogelijk op de site worden geplaatst. Voor meer informatie zie hier.

Links
https://www.heartrhythmalliance.org/stars/nl
(Website over syncope waarbij een aantal pagina’s vertaald zijn in het Nederlands, de Engelstalige sites zijn van betere kwaliteit)
https://www.neurologie.nl/publiek/patientenvoorlichting/syncope
(Site van de Nederlandse vereniging voor neurologie over syncope)

Referenties

1. Symptoms and signs of syncope: a review of the link between physiology and clinical clues. Wieling W, Thijs RD, van Dijk N, Wilde AA, Benditt DG, van Dijk JG. Brain. 2009;132:2630-42
2. Genetic aspects of vasovagal syncope: a systematic review of current evidence. Olde Nordkamp LR, Wieling W, Zwinderman AH, Wilde AA, van Dijk N. Europace. 2009;11:414-20
3. Clinical history in management of suspected syncope: A powerful diagnostic tool.Sutton R, van Dijk N, Wieling W. Cardiol J. 2014;21:651-7.
4. Tilt table testing in neurology and clinical neurophysiology. Saal DP, Thijs RD, van Dijk JG. Clin Neurophysiol. 2016;127:1022-30
   
5. Pediatric Syncope: A Systematic Review. Zavala R, Metais B, Tuckfield L, DelVecchio M, Aronoff S. Pediatr Emerg Care. 2020;36:442-445
6. Management strategies for vasovagal syncope. Ali M, Pachon Maetos JC, Kichloo A, Masudi S, Grubb BP, Kanjwal K. Pacing Clin Electrophysiol. 2021;44:2100-2108
7. The pathophysiology of vasovagal syncope: Novel insights. van Dijk JG, van Rossum IA, Thijs RD. Auton Neurosci. 2021c;236:102899
8. Palpitations, Dizziness, and Syncope in Teenage Girls: Practical Approach of a Pediatric Cardiologist. Johnsrude CL. Pediatr Ann. 2022;51:e440-e447
9. Pediatric syncope: pearls and pitfalls in history taking. Yeom JS, Woo HO. Clin Exp Pediatr. 2023;66:88-97

Laatst bijgewerkt: 19 april 2023 voorheen: 3 april 2022, 19 augustus 2018 en 5 augustus 2017

 

Auteur: JH Schieving