Nachtelijke wandelingen van dochter

[verhulna]

Hallo,

paniek en ten einde raad ...

sinds een maand wordt mijn dochter van 9 angstig wakker, steeds rond hetzelfde tijdstip en begint rond te trippelen (en soms te lopen) op de gang.
Soms gaat gaat ze naar toilet, maar doet niets. Bijna altijd na het toiletbezoek gaat ze naar beneden, ik hoor haar echt met trippelende voetjes op de trap. Het lijkt soms dat ze zichzelf voorbij zou lopen of dat ze achtervolgt wordt.
Eens beneden doet ze alle lichten en soms ook de TV aan.

Ik ben sinds een tijdje bezig met het bijhouden van een dagboekje hierover.
- Ze wordt wakker tussen 23u en middernacht
- Is erg angstig, weent, trippelt en is bezweet
- duurt vaak maar een paar minuten
- moet altijd naar het toilet maar doet niets
- na het toiletbezoek gaat ze naar beneden, de trap af,
- haar ogen zijn open en ze praat onsamenhangend
- vlugge, zware ademhaling
- de angst staat te lezen op haar gezicht, wappert ook vaak met armen en handen
- gebeurt ELKE nacht

MAAR dan komt het stuk dat me echt zorgen baart, en alhoewel het lijkt dat ze alle handelingen onder controle doet:
- het achterom kijken en weglopen, wijzend naar iets/iemand alsof ze gevolgd wordt
- zeggen dat ze alleen moet zijn
- roepen dat je haar gerust moet laten (als je haar vastneemt, begint ze te schoppen, slaan en zou ze zelfs bijten)
- een keer stond ze in de keuken, deed de lade open en nam de schaar in haar handen en zei ze dat ze moest knippen (deed ook effectief knipbewegingen met de schaar)
- een andere keer stond ze in de keuken door het grote raam te kijken naar buiten, handen op het raam, neus er tegenaan gedrukt, mama te roepen. ik stond achter haar en zei 'mama is hier' - ze draaide zich om, bekeek me en zei dat ik niet mama was maar een madam.
- of ze staat op, gaat naar de living, neemt een kleurboek, begint te kleuren, heel precies binnen de lijntjes, staat plots op en gaat terug naar boven
- een paar dagen geleden vond ik 's morgens op gang boven paaseitjes. blijkbaar was ze opgestaan, naar beneden gegaan (klopt, want alle lichten waar aan), heeft ze uit de kast (opgelet, ze moet al een stoel nemen hiervoor) een plastiek kommetje genomen en deze gevuld met paaseitjes. het kommetje heeft ze uiteindelijk achtergelaten op de keukenkast maar de eitjes lagen verspreid tot boven.
- op een nacht stond ze naast mijn bed, over mij gebogen en zei ze me: 'beestje dood, lichtje branden'. terug met veel angst, zweet en rode wangen. tonend naar de kamer van haar zusje - ik heb gewoon gezegd dat ze moest gaan slapen, ... trippelend is ze terug naar haar kamer gegaan en binnen een paar tellen lag ze weer rustig te slapen

Ik kan blijven vertellen, elke nacht is er wel iets, het duurt niet lang, enkele minuten. In het begin was ik bang van haar ... haar ogen staan dan altijd zo glazig, alsof ze door me kijkt, ze loopt me ook perfect voorbij, neemt obstakels, ...
tot haar doordringen op dat moment lukt enkel door in mijn handen te klappen, ... en dan bekijkt ze mij! Dan vraagt ze, wat doe ik hier? ik leid haar dan naar haar bed, ze slaapt quasi onmiddellijk in. 's morgens weet ze van NIETS!

zo elke nacht ... sommige mensen vinden mijn verhaal om te lachen, of denken dat mijn dochter bezeten is ...
eerlijk gezegd, is het echt wel creepy wat ze allemaal zegt en doet.
de huisarts zegt dat het een voorbijgaande fase is, dat ik me geen zorgen moet maken ... Awel, doe ik toch.

herkent iemand mijn verhaal?
groetjes

[ReneO]

http://www.kinderneurologie.eu/ziektebe ... turnus.php
Lijkt in sommige gevallen op pavo nocturus, mn over de angst tijdens het slaapwandelen.
Sterkte