Ben me net rot geschrokken van mijn zoon van bijna 9.Al weken komt hij rond de klok van half 11 uit bed en lijkt dan te slaapwandelen.Ook vanavond deed hij dit weer,maar ging dit keer als een bezetene gillen.Hij had de ogen wijd open,maar leek er niet te zijn.Dit was zo 'n eng gezicht.Hij schreeuwde erbij van wat doet hij,en gilde om mij zijn mama.Heb hem geprobeerd rustig te maken en toen zakte hij op schoot weer weg in een diepe slaap.
Wie herkent dit?
Pafor nocturnus
Re: Pafor nocturnus
ja het is heftig om mee te maken.
zelf kwam ik veel te weten op http://www.kinderneurologie.eu/ziektebe ... turnus.php
Duidelijke uitleg over alles wat je wilde weten.
Sterkte, René
zelf kwam ik veel te weten op http://www.kinderneurologie.eu/ziektebe ... turnus.php
Duidelijke uitleg over alles wat je wilde weten.
Sterkte, René
Re: Pafor nocturnus
Herkenbaar. Onze zoon van 3 heeft een periode gehad dat hij dit dagelijks had. Soms tot wel 3 aanvallen per nacht. We schrokken ons eerst ook kapot. Vooral omdat hij agressief reageerde naar ons toe toen wij hem probeerden te troosten, omdat we dachten dat hij gedroomd had. Hij zat rechtop in bed met de ogen open, maar sliep dus eigenlijk nog. Compleet in paniek zat hij te schreeuwen en te gillen en naar iets te wijzen wat hij zag in zijn angst. Nadat we erachter kwamen door zoeken op internet dat het nachtangst is, wisten wij beter hoe te reageren hierop. En nu is het door ons te handelen. Wel vinden we het lastig met het regelen van oppas als we eens wegmoeten 's avonds. Dit laten we zoveel mogelijk onze ouders doen. Gelukkig gaat het nu al een week of 8 super goed. Dus we gaan er van uit dat het fases zijn.