kinderneurologie
Wat is gegeneraliseerde dystonie?
Gegeneraliseerde dystonie is een ziekte waarbij de spieren van verschillende lichaamsdelen, bijvoorbeeld een arm, een been of het gezicht een vreemde houding of beweging laten zien zonder dat dit de bedoeling is van het kind. De vreemde stand of beweging wordt dystonie genoemd.
Hoe wordt gegeneraliseerde dystonie ook wel genoemd?
Gegeneraliseerde dystonie wordt ook wel torsiedystonie of dystonia musculorum deformans genoemd. Gegeneraliseerd houdt in dat alle spiergroepen in het lichaam mee kunnen doen. De term torsie verwijst naar de vreemde houdingen die de romp, armen of benen aan kunnen nemen als gevolg van de dystonie. Musculorum betekent van de spieren, deformans betekent dat een lichaamsdeel in een vreemde stand gaat staan.
Een andere naam die ook wel gebruikt wordt is, de ziekte van Oppenheim. Oppenheim was een arts die dit syndroom beschreven heeft.
Tegenwoordig wordt ook de term early-onset primary torsion dystonia wel gebruikt. Dit is een Engelse term die aangeeft dat de eerste klachten op jonge leeftijd beginnen (early onset), dat er een genetische oorzaak is (dit wordt bedoeld met de term primary) en dat er sprake is van torsie en dystonie.
Hoe vaak gegeneraliseerde dystonie voor?
Gegeneraliseerde dystonie is een zeldzame ziekte en komt ongeveer bij één op 250.000 kinderen voor.
Bij wie komt gegeneraliseerde dystonie voor?
Gegeneraliseerde dystonie komt vaker voor bij kinderen van joodse afkomst.
Meestal beginnen de eerste klachten op tienerleeftijd, sommige kinderen zijn nog jonger wanneer de ziekte begint. De meeste kinderen zijn tussen de drie en vijftien jaar oud bij het begin van de eerste klachten.
Zowel jongens als meisjes kunnen gegeneraliseerde dystonie krijgen. Meisjes hebben vaker last van deze aandoening dan jongens.
Wat is de oorzaak van gegeneraliseerde dystonie?
Fout in erfelijk materiaal
Gegeneraliseerde dystonie wordt veroorzaakt door een foutje in het erfelijk materiaal. Er bestaan meerdere foutjes die allemaal gegeneraliseerde dystonie kunnen veroorzaken.
Het meest voorkomende foutje ligt op chromosoom 9. De plaats van het foutje op het erfelijk materiaal wordt TOR1A of DYT1-gen genoemd. Deze vorm van gegeneraliseerde dystonie wordt daarom ook wel DYT-1 genoemd. Heel kenmerkend is dat kinderen met deze vorm van dystonie bepaalde letters van de erfelijke code van het DYT-1 gen missen. De letters die missen zijn de letters GAG.
Daarnaast bestaan ook nog andere foutjes in het erfelijk materiaal die gegeneraliseerde dystonie veroorzaken. Deze foutjes worden DYT-6 op chromosoom 8 en DYT-13 op chromosoom 1 of 13 genoemd en DYT-16 op chromosoom 2 genoemd.
Afwijkend eiwit
Als gevolg van het foutje in het erfelijk materiaal wordt een bepaald eiwit niet op de juiste manier aangemaakt. Bij kinderen met een foutje in het DYT-1 gen gaat het om het eiwit Torsine A. Torsine A is een belangrijk eiwit wat allerlei verschillende functies heeft in zenuwcellen.
Hoe het ontbreken van torsine A zorgt voor het ontstaan van gegeneraliseerde dystonie is nog niet goed bekend.
Bij kinderen met een foutje in DYT-6 wordt het THAP1 eiwit niet goed aangemaakt.
Niet iedereen krijgt klachten
Gegeneraliseerde dystonie veroorzaakt door een foutje in DYT-1 wordt op zogenaamd autosomaal dominante wijze overgeërfd. Dit houdt in dat één fout op een chromosoom 9 al voldoende is om klachten te krijgen. Dit in tegenstelling tot een autosomaal recessieve overerving, hierbij krijgen kinderen pas klachten wanneer beide chromosomen een fout bevatten.
Niet alle kinderen met een fout op DYT-1 krijgen klachten. Ongeveer een op de drie kinderen die de fout in het erfelijk materiaal heeft, krijgt daar tijdens het leven last van. Waarschijnlijk spelen nog andere factoren een rol bij het wel of niet krijgen van klachten.
Incomplete penetrantie
Het gegeven dat niet elk kind die een foutje heeft op de plaats van het DYT-1 gen klachten krijgt, wordt ook wel incomplete penetrantie genoemd. Hoe dit precies komt is ook niet bekend. Een deel van de kinderen met een foutje in het DYT-1 gen die toch geen klachten krijgt, blijkt nog een andere verandering te hebben in het DYT-1 gen. Deze verandering, die polymorfisme wordt genoemd, blijkt te beschermen tegen het ontwikkeling van gegeneraliseerde dystonie.
Diepe kernen
In het midden van de hersenen liggen een aantal gebieden die een belangrijke rol spelen bij het maken van bewegingen. Deze gebieden worden de diepe kernen of ook wel de basale ganglia genoemd. Bij kinderen met een gegeneraliseerde dystonie is het samenspel tussen de kernen niet goed, waardoor er afwijkende bewegingen ontstaan.
Wat zijn de verschijnselen van gegeneraliseerde dystonie?
Variatie
Er bestaat een grote variatie tussen het voorkomen van symptomen en de ernst van de symptomen bij verschillende kinderen met gegeneraliseerde dystonie. Sommige kinderen hebben erg weinig klachten, andere kinderen hebben erg veel klachten.
Het valt niet goed te voorspellen welke kinderen weinig klachten hebben en welke kinderen veel klachten zullen krijgen.
Dystonie
Dystonie is het aannemen van een vreemde stand van een arm, been, gezicht, romp of een deel ervan door een verkeerde aanspanning van de spieren. Afhankelijk van welke spieren in het lichaam aangedaan zijn kunnen allerlei vreemde bewegingen voorkomen. Bewegingen die voor kunnen komen als gevolg van dystonie zijn: knipperen met de ogen, het trekken van vreemde monden, het uitsteken van de tong, kauwende en smakkende bewegingen, gedraaide stand van het hoofd, een gedraaide stand van de romp, vreemde strekkende stand van armen en of benen, trillen van armen, benen of hoofd, trillende stem, zachte hese stem, tenen die omhoog gaan. Als gevolg van de dystonie kunnen kinderen moeilijk praten, lopen of bijvoorbeeld spelen of schrijven.
Dystonie verergert vaak tijdens bewegen en tijdens periodes met spanning en stress. In slaap kan de dystonie verdwenen zijn.
Begin
Dystonie kan op verschillende leeftijden beginnen. Meestal begint de dystonie op een plaats in het lichaam, bijvoorbeeld in een voet of in de arm. Langzaam in de loop van maanden breidt de dystonie zich uit twee van de drie kinderen uit naar andere delen van het lichaam en ontstaat ook dystonie op andere plaatsen in het lichaam. Uiteindelijk kunnen alle spiergroepen in het lichaam meedoen.
Bij kinderen met een gegeneraliseerde dystonie als gevolg van een foutje in het DYT-6 gen begint de dystonie vaak in de spieren van de nek of van het gezicht. Dit is bij kinderen met een foutje in het DYT-1 gen maar zelden het geval.
Verkromming van de rug
Bij kinderen met dystonie in de romp kan als gevolg van de dystonie een verkromming van de rug ontstaan. Deze verkromming wordt scoliose genoemd. Als gevolg van de scoliose kunnen problemen met lopen, met ademhalen of met eten optreden.
Intelligentie
Kinderen met gegeneraliseerde dystonie hebben een normale intelligentie
Hoe wordt de diagnose gegeneraliseerde dystonie gesteld?
Verhaal en onderzoek
Op grond van het verhaal van het kind en de bevindingen bij onderzoek kan de diagnose gegeneraliseerde dystonie al worden vermoed. Zeker als er meerdere familieleden zijn, die ook dezelfde aandoening hebben.
Scan van de hersenen
Dystonie wordt veroorzaakt door een verkeerde aansturing van de spieren vanuit bepaalde gebieden in de hersenen. Deze gebieden in de hersenen kunnen afgebeeld worden door middel van een scan, meestal wordt gekozen voor een MRI scan. Bij gegeneraliseerde dystonie worden op een MRI scan meestal geen afwijkingen gevonden. De MRI scan is dan ook meer bedoeld om andere oorzaken van dystonie uit te sluiten.
Bloedonderzoek
Bij gegeneraliseerde dystonie worden geen afwijkingen gevonden bij bloedonderzoek. Bloedonderzoek is dan ook bedoeld om andere oorzaken voor de dystonie uit te sluiten.
Een ziekte die uitgesloten moet worden omdat deze een speciale behandeling vergt is de de ziekte van Wilson
Oogarts
Vaak zal ook aan de oogarts gevraagd worden of hij of zij nog afwijkingen aan de ogen kan zien van een kind met dystonie. Bij gegeneraliseerde dystonie is dat niet het geval, maar bij andere aandoeningen met dystonie soms wel. Het bezoek aan de oogarts is dan ook bedoeld om deze andere aandoeningen uit te sluiten.
DNA-onderzoek
Gegeneraliseerde dystonie wordt veroorzaakt door een foutje in het erfelijk materiaal, het DNA. Door middel van bloed onderzoek is bij een groot aantal kinderen het foutje in het DNA aan te tonen. Het lukt nog niet om bij alle kinderen de fout in het DNA aan te tonen.
Hoe wordt gegeneraliseerde dystonie behandeld?
Geen genezing
Er bestaat geen behandeling die gegeneraliseerde dystonie kan genezen. De behandeling is er op gericht om de symptomen zo veel mogelijk te onderdrukken en zo goed mogelijk kunnen om te gaan met de symptomen.
Medicijnen
Er bestaan verschillende medicijnen die van invloed zijn op de dystonie en de dystonie kunnen verminderen. Het gaat dan om medicijnen als Baclofen (Lioresal®), Tihexifenidyl (Artane®) of clonazepam (Rivotril®). Er moet gezocht worden naar een juiste dosis van de medicijnen waarin er zoveel mogelijk effect is en er zo weinig mogelijk bijwerkingen zijn.
Vaak zal ook geprobeerd worden of het medicijn L-Dopa effect heeft op de dystonie.
Botulinetoxineinjecties
Met behulp van botulinetoxine injecties in de spieren kunnen de spieren tijdelijk voor de duur van een paar maanden verlamd worden. Hierdoor kunnen de spieren tijdelijk geen dystonie meer veroorzaken, maar ook niet normaal functioneren. Voor bepaalde spiergroepen die ernstige symptomen veroorzaken kan dit een tijdelijk oplossing zijn.
Stimulator in de hersenen
Bij kinderen met een ernstige dystonie die onvoldoende verholpen wordt met behulp van medicijnen, injecties en therapie kan het plaatsen van een stimulator in een bepaald gebied in de hersenen: de zogenaamde globus pallidus een goede optie zijn. De globus pallidus is een gebied in de hersenen die van invloed is op het bewegen van verschillende spiergroepen.
Continu stimuleren van de globus pallidus door middel van korte elektrische pulsjes blijkt een goed effect te hebben op de dystonie.
Met behulp van fysiotherapie kan geprobeerd worden om de spieren in een zo goed mogelijk conditie te houden en kunnen bewegingen aangeleerd worden om de dystonie te verminderen.
Het is heel belangrijk om vergroeiing van de gewrichten als gevolg van een voortdurend afwijkende stand te voorkomen.
Een ergotherapeut kan behulpzaam zijn bij het zo lang mogelijk zelfstandig functioneren ondanks de dystonie. Ook kunnen soms bepaalde hulpmiddelen gemaakt worden waardoor functioneren met dystonie mogelijk is, denk hierbij voorbeeld aan een verdikte pen, hulpmiddelen voor het aankleden of hulpmiddelen voor het in bad gaan.
Bij kinderen met dystonie van de stem kan de logopedie helpen voor juiste stemtechnieken waarbij het praten zo min mogelijk gehinderd wordt door de dystonie.
De revalidatiearts coördineert de verschillende behandelingen die kinderen met een gegeneraliseerde dystonie nodig hebben. Ook geeft de revalidatiearts adviezen voor hulpmiddelen of aangepaste schoenen.
Begeleiding
Een maatschappelijk werkende of een psycholoog kan jongeren en hun ouders begeleiden in het omgaan met de gevolgen van het hebben van gegeneraliseerde dystonie.
Contact met andere ouders
Door het plaatsen van een oproep op het forum van deze site kunt u in contact komen met andere jongeren en hun ouders die ook gegeneraliseerde dystonie hebben.
Via de dystonievereniging zowel in Nederland als in België kan er contact gelegd worden met lotgenoten.
Wat betekent gegeneraliseerde dystonie voor de toekomst?
Progressieve ziekte
Gegeneraliseerde dystonie is een ziekte die geleidelijk aan erger wordt, er komen steeds meer klachten bij. Bij kinderen waarbij de eerste klachten op jonge leeftijd op treden verloopt de ziekte vaak sneller dan bij kinderen die pas op oudere leeftijd hun eerste klachten krijgen. Uiteindelijk hebben jongeren vaak een rolstoel nodig om zich te verplaatsen.
Levensverwachting
De levensverwachting van kinderen met gegeneraliseerde dystonie hangt erg af van de ernst van de klachten. Bij kinderen met een ernstige vorm van dystonie is de levensverwachting beperkter. Uiteindelijk leiden de ernstige verkromming van de rug (scoliose) tot ademhalingsproblemen en gevoeligheid voor longontstekingen.
Meestal komen volwassenen als gevolg van een onbehandelbare longontsteking te overlijden.
Wanneer de dystonie beperkt blijft en er niet veel klachten zijn, dan is de levensverwachting meestal geheel normaal.
Hebben broertjes en zusjes ook een vergrote kans om gegeneraliseerde dystonie te krijgen?
Gegeneraliseerde dystonie is een erfelijke ziekte die veroorzaakt wordt door een foutje in het erfelijk materiaal het DNA. Wanneer het kind met gegeneraliseerde dystonie dit foutje in het DNA heeft geërfd van vader en/of moeder dan hebben broertjes en zusjes ook kans om dit foutje te erven. Hoe groot deze kans is hangt af van welk foutje in het DNA gevonden wordt. Bij kinderen met een foutje in het DYT-1gen, hebben broertjes en zusjes 50% kans om ook zelf het foutje in het DYT-1 gen te krijgen. Het blijkt dat maar één op de drie kinderen die het foutje geërfd heeft daadwerkelijk klachten krijgt.
Bij een deel van de mensen met myoclonus dystonie is het foutje bij het kind zelf ontstaan en niet overgeërfd van vader of moeder. In deze situatie hebben broertjes en zusjes maar een kleine kans om zelf ook myoclonus dystonie te gaan krijgen.
Soms is het foutje in het DNA in het kind zelf ontstaan en hebben de ouders dit foutje niet. Bij deze kinderen hebben broertjes en zusjes nauwelijks een vergrote kans om zelf ook gegeneraliseerde dystonie te krijgen.
Prenatale diagnostiek
Wanneer bekend is welk foutje in het erfelijk materiaal de dystonie veroorzaakt, dan is het mogelijk om tijdens een zwangerschap door middel van een vruchtwaterpunctie of een vlokkentest te kijken of het nog ongeboren kindje ook dit foutje in het erfelijk materiaal heeft.|
Een klinisch geneticus kan hier meer informatie over geven.
Wilt u dit document printen dan kunt u hier een pdf-versie downloaden.
Links en verwijzingen
www.dystonievereniging.nl
(Dystonie vereniging Nederland)
www.dystonie.be
(Dystonie vereniging Belgie)
Referenties
1 Novel THAP1 sequence variants in primary dystonia. Xiao J, Zhao Y, Bastian RW, Perlmutter JS, Racette BA et.al. Neurology. 2010;74:229-38.
2. Deep brain stimulation for pediatric movement disorders. Marks WA, Honeycutt J, Acosta F, Reed M. Semin Pediatr Neurol. 2009;16:90-8
3. Early onset primary dystonia. Zorzi G, Zibordi F, Garavaglia B, Nardocci N. Eur J Paediatr Neurol. 2009;13:488-92.
Laatst bijgewerkt 28 december 2010
Auteur: J.H. Schieving
Heeft uw kind nog andere symptomen, laat het ons weten.