Wat is SLE?
SLE is een aandoening waarbij de afweer van het lichaam zich tegen lichaamseigen weefsels en organen (zoals de huid, de nieren, de gewrichten en de hersenen) richt waardoor deze ontstoken raken niet goed kunnen functioneren.
Hoe wordt SLE ook wel genoemd?
SLE is een afkorting van systemische lupus erythematosus. De term systemisch geeft aan dat verschillende organen in het lichaam betrokken zijn bij SLE. Lupus betekent wolf, de huidafwijkingen op het gezicht kunnen lijken op de beet van een wolf.
De term erythematosus verwijst naar de rode verkleuring in het gezicht (erytheem) of op andere plekken in het lichaam.
Hoe vaak komt SLE voor bij kinderen?
In Nederland komt SLE bij één op de 1000-2000 mensen voor.
Bij wie komt SLE voor?
SLE kan op elke leeftijd beginnen, zowel op kinderleeftijd als op volwassen leeftijd. Meestal ontstaan de eerste klachten van SLE rondom de puberteit of op jong volwassen leeftijd.
Op de kinderleeftijd komt SLE drie maal zo vaak voor bij meisjes als bij jongens, op volwassen leeftijd komt SLE 10-15 maal zo vaak voor bij vrouwen als bij mannen.
Wat is de oorzaak van SLE?
Auto-immuunziekte
De oorzaak van SLE is niet precies bekend. De afweer van het lichaam blijkt ontregeld te zijn en richt zich niet alleen tegen bacteriën en virussen zoals het hoort, maar valt ook weefsels en organen van het lichaam zelf aan alsof het om een bacterie of een virus gaat.
Aandoeningen waarbij de afweer zich richt tegen het eigen lichaam worden auto-immuunziekte genoemd.
Immuuncomplexen
De afweerstoffen van het lichaam vormen samen met lichaamseigenstoffen zogenaamde immuuncomplexen. Immuuncomplexen zijn grote deeltjes die gemakkelijk vast kunnen lopen in kleine bloedvaatjes en deze bloedvaatjes zo kunnen afsluiten in verschillende organen.
Ter plaatsen zorgen ze voor een ontsteking van de bloedvaatjes. Dit gebeurt vooral in de huid, in de gewrichten, in de bloedvaatjes van bijvoorbeeld de hersenen, de nieren of het hart.
Erfelijke factoren
Bij het ontstaan van SLE lijken erfelijk factoren wel een rol te spelen. Op welke manier is niet helemaal bekend. Vaak komen in de familie wel meerdere familieleden voor die een auto-immuunziekte hebben. Dit hoeft geen SLE te zijn, maar kan ook een andere auto-immuunziekte zijn zoals reuma.
Zonlicht
Zonlicht blijkt van invloed te zijn op het ontstaan van symptomen bij SLE. Hoe dit precies werkt is niet bekend.
Oestrogenen
SLE komt met name voor bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd. Daarom wordt er gedacht dat oestrogenen, de vrouwelijke hormonen, ook een belangrijke rol spelen bij het ontstaan van SLE. Hoe dit precies in zijn werk gaat is niet bekend.
Virusinfecties
Waarschijnlijk spelen bepaalde virusinfecties ook en rol bij het ontstaan van SLE. Zo wordt er gedacht dat het Ebstein-Barr virus wat Pfeiffer veroorzaakt bijdraagt aan het ontstaan van SLE.
Medicatie
Het gebruik van bepaalde medicatie kan een beeld geven wat veel lijkt op de SLE, maar dit in feite niet is. Het gaat om medicijnen die op kinderleeftijd niet vaak gebruikt worden zoals isoniazide (voor de behandeling van tuberculose), chloorpromazine (vroeger gebruikt als slaapmiddel en antihoestmiddel), methyldopa (om de bloeddruk te verlagen), quinidine (voor de behandeling van tuberculose)
Alleen de huid
SLE is een ziekte waarbij veel organen betrokken kunnen zijn. Er zijn kinderen waarbij alleen maar huidafwijkingen voorkomen, zonder andere klachten of problemen. Deze vorm van SLE wordt cutane discoide lupus erythematosus genoemd. De term cutaan betekent van de huid, de term discoide geeft aan dat er schijfvormige (discoid) huidafwijkingen voorkomen met een rode (erythematosus) kleur passend bij lupus.
Welke symptomen hebben kinderen met SLE?
Variatie
Er bestaat een grote variatie in ernst en hoeveelheid symptomen tussen de verschillende kinderen met SLE. Er is geen kind of volwassene die al deze symptomen zal krijgen.
Afwijkingen aan de huid
Bij kinderen met SLE komt vaak roodheid in het gezicht voor. Vaak gaat het om roodheid op beide wangen en een deel van de neus. Deze roodheid heeft de vorm van een vlinder. Deze roodheid wordt ook wel vlindervormig erytheem genoemd. Soms zit de roodheid maar aan een kant van het lichaam.
Ook op andere plaatsen op de huid kan roodheid voorkomen, vaak gaat het om ronde roodgekleurde plekken. Ter plaatse is de huid ook verdikt en schilfert de huid gemakkelijk. Deze plekken worden discoide lupus genoemd. Deze plekken komen voor op plaatsen waar de huid veel aan zonlicht wordt blootgesteld, zoals in op het hoofd en aan de armen en handen. Er zijn kinderen die alleen huidafwijkingen hebben en geen ander symptomen van SLE.
Kinderen met SLE zijn vaak gevoelig voor zonlicht. Hun huid wordt dan snel rood en geïrriteerd en jeukt erg.
Bij sommige kinderen komen bruine verkleuringen van de huid of juist ontkleuringen van de huid voor.
Zweertjes in de mond
Er kunnen zweertjes of blaasjes in de mond of in de neus voorkomen die pijnlijk zijn. Deze zweertjes worden aften genoemd. Deze zweertjes kunnen ook in de vagina voorkomen.
Afwijkingen aan de gewrichten
Drie van de vier kinderen met een SLE krijgt last van ontstoken gewrichten. De gewrichten zijn dik en rood en doen vaak pijn. Soms is het ene gewricht aangedaan, een ander moment het andere gewricht. Vaak gaat het om de gewrichten van de vingers aan de basis van de vinger of om de gewrichten in de pols of in de knieën.
Hart
Het hart kan aangedaan zijn door deze ziekte. Het hartzakje of de hartspier zelf kunnen ontstoken raken. Ook kunnen de hartkleppen ontstoken raken. Hierdoor ontstaan klachten als vermoeidheid, pijn op de borst of benauwdheid. Ook kunnen hartritmeproblemen ontstaan.
Longen
Net als het hartzakje kan ook het longvlies ontstoken raken. Ook dit geeft benauwdheidsklachten, pijn bij het ademhalen en/of een prikkelhoest.
Nieren
Ook de bekleding van de nieren kan ontstoken raken. Hierdoor kunnen de nieren niet meer goed functioneren. Dit wordt lupus nefritis genoemd, nefritis betekent ontsteking van de nieren. Er kan te veel eiwit in de urine komen, waardoor deze gemakkelijk schuimt. Ook kan er bloed in de urine komen, kleine hoeveelheden bloed zijn niet zichtbaar, grotere hoeveelheden wel. Meestal geven nierproblemen pas in een laat stadium klachten.
Buikklachten
Kinderen met SLE hebben vaker last van buikpijnklachten. Ook komen verstopping of juist diarree vaker voor. Ook kan in een buikvliesontsteking voorkomen bij kinderen met een SLE. Dit geeft ernstige buikklachten.
Epilepsie aanvallen
Een op de acht kinderen met SLE heeft last van epilepsie-aanvallen. Verschillende soorten epilepsie aanvallen kunnen voorkomen. Vaak gaat het om een tonische-clonische aanval. Ook kunnen aanvallen voorkomen waarbij kinderen een vreemd gevoel ervaren in een lichaamsdeel bijvoorbeeld een arm of het gezicht terwijl ze gewoon bij bewustzijn zijn, soms komen ook schokken in dat lichaamsdeel voor.
Problemen met concentratie en onthouden
Veel kinderen met SLE hebben moeite om zich te concentreren en de aandacht bij het werk te houden. Ook is het onthouden van nieuwe informatie vaak moeilijk. Een groot deel van de kinderen heeft maar weinig last van deze problemen, andere kinderen worden hier erg door gehinderd.
Depressie
Kinderen met SLE hebben vaker last van een sombere stemming. Ze voelen zich verdrietig, hebben weinig energie om activiteiten te ondernemen. Vaak zijn kinderen met SLE ook sneller angstig en bang om alleen te zijn. Sommige kinderen ontwikkelen een fobie.
Een deel van de kinderen is juist overdreven uitgelaten en ziet geen gevaar, dit wordt een manier genoemd. Perioden met somberheid en manie kunnen zich afwisselen.
Psychose
Kinderen met een SLE kunnen ook psychotisch worden. In een psychose weten kinderen niet meer wat werkelijkheid is en wat niet. Kinderen zien of horen stemmen, beelden of mensen die er in werkelijkheid niet zijn. Van een psychose kunnen kinderen heel angstig worden.
Een psychose bij SLE kan ook het gevolg zijn van het gebruik van medicijnen waaronder prednison.
Herseninfarct
Als gevolg van SLE kunnen er herseninfarcten ontstaan. Hierdoor kunnen lichaamsfuncties uitvallen, zodat bijvoorbeeld een arm en/of been niet goed kunnen bewegen of dat praten moeilijk gaat. Soms is dit tijdelijk, de klachten kunnen ook blijvend zijn.
Herseninfarct komt met name voor bij kinderen met verhoogde antifosfolipiden in het bloed.
Hoofdpijn
Een op de drie kinderen met SLE heeft vaak last van hoofdpijn. Deze hoofdpijn kan veel lijken op de hoofdpijn bij een hersenvliesontsteking. Ook komt ideopatische intracraniele hypertensie vaker voor bij kinderen met een SLE. Hierbij hebben kinderen ook problemen met het zien.
Uitval van zenuwen
De zenuwen die vanuit het ruggenmerg naar de armen en benen toe lopen kunnen ook ontstoken raken bij SLE. Hierdoor kunnen problemen ontstaan met bewegen van de benen of met het ervaren van gevoel aan de benen. Ook komen vaak pijnklachten voor aan de armen en/of benen.
Spierpijn
Kinderen met SLE hebben vaker last van pijn in hun spieren. Ook kunnen de pezen van kinderen met SLE sneller geïrriteerd raken en pijnlijk zijn.
Myelitis
Een klein deel van de kinderen krijgt een ontsteking van het ruggenmerg. Hierdoor kan het beeld van een al dan niet complete dwarslaesie ontstaan met verlammingen, gevoelsproblemen, problemen met plassen en met de ontlasting.
Bewegingsstoornissen
Kinderen met SLE maken vaker vreemde bewegingen met hun lichaam. Zo komt chorea vaker voor, kleine dansende bewegingen aan de handen of in het gezicht. Bij volwassenen kan een op Parkinson lijkend beeld voorkomen.
Niet lekker voelen
Vaak geven kinderen met SLE aan dat ze zich niet lekker voelen, zonder dat ze precies aan kunnen geven wat er nu aan de hand is.
Vermoeidheid
Kinderen met SLE voelen zich vaak vermoeid. Ze hebben weinig energie om iets te ondernemen.
Afvallen
Vaak vallen kinderen met SLE onbedoeld af. Dit hangt vaak samen met de sterk verminderde eetlust die kinderen met SLE hebben. Sommige kinderen ervaren continu een misselijkmakend gevoel.
Koorts
Kinderen met SLE kunnen last hebben van koorts zonder dat hiervoor een aanwijzingen te vinden is.
Opgezette klieren
Een deel van de kinderen heeft last van opgezette klieren. Deze zijn vaak goed voelbaar in de hals.
Raynaud
Bij een deel van de kinderen komt een Raynaud fenomeen voor. Dit houdt in dat kinderen witte of blauwpaarse vingers krijgen wanneer de handen erg koud worden. Dit komt omdat de bloedvaatjes naar de vingers toe sterk vernauwd raken waardoor er onvoldoende bloed naar de vingers toestroomt. Soms ontstaat dit ook na sterke emoties.
Nagels
Kinderen met SLE kunnen last hebben van slecht groeiende nagels. Ook kunnen kleine puntvormige bloedinkjes onder nagels zichtbaar zijn.
Bloedarmoede
Kinderen met SLE kunnen last hebben van bloedarmoede. Ze zijn bleek en voelen zich futloos.
Tekort aan bloedplaatjes
Kinderen met SLE kunnen een tekort hebben aan bloedplaatjes. Hierdoor krijgen ze gemakkelijker blauwe plekken. Ook kunnen kleine puntvormige bloedinkjes op de huid zichtbaar zijn.
Infecties
Kinderen met SLE zijn gevoeliger voor het krijgen van infecties. Deze infecties kunnen soms ernstig verlopen.
Haaruitval
Een deel van de kinderen heeft last van haaruitval. Soms is dit alleen op een bepaalde plaats op het hoofd.
Trombose
Kinderen en volwassene met SLE hebben een vergrote kans om een verstopping van een ader (trombose) te krijgen. Dit komt vaker voor bij kinderen die zogenaamde antifosfolipiden in het bloed hebben. Een trombosebeen of een longembolie kunnen het gevolg zijn van zo’n trombose. Ook kunnen problemen met zien ontstaan wanneer in een van de bloedvaatjes die naar het netvlies gaat een trombose ontstaat. Zelden ontstaat een trombose in de bloedvaten naar de darmen toe of in een slagader naar een arm en/of been.
Bloeddruk
Kinderen met SLE hebben vaker een hoge bloeddruk.
Relatie met de menstruatie
Veel jonge vrouwen met SLE geven aan dat ze de meeste klachten hebben in de periode voor de menstruatie en dat deze klachten tijdens de menstruatie weer verminderen.
Hoe wordt de diagnose SLE gesteld?
Verhaal en onderzoek
De diagnose SLE kan worden vermoed aan de hand van het verhaal en de bevindingen bij onderzoek. Het kan lastig zijn om de diagnose SLE te stellen, vaak duurt het enkele maanden soms jaren voordat de diagnose gesteld wordt.
Bloedonderzoek
In het bloed zijn vaak tekenen van ontsteking te vinden. Vaak zijn de BSE en CRP die een maat zijn voor ontsteking verhoogd. Er kan juist een tekort zijn aan rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes. Ook zijn in het bloed vaak afweerstoffen tegen lichaamseigen weefsels aan te tonen. Zo kunnen de zogenaamde ANA, ANCA, anti-SM, anti-lupus coagulans, anticardiolipine (antifosfolipiden) antistoffen of anti-ds DNA verhoogd zijn. De hoogte van de waarde van anti-ds DNA zegt iets over de activiteit van de ziekte. Hoe actiever de ziekte is, hoe hoger deze waarde.
Dit is niet specifiek voor SLE maar komt ook bij andere autoimmuunziekten voor.
Ook zal regelmatig de nierfunctie gecontroleerd worden. De APTT een maat voor de bloedstolling kan verhoogd zijn, vaak gaat dit samen met het voorkomen van antifosfolipiden antistoffen
Urine
Regelmatig wordt de urine van de kinderen met een SLE onderzocht op het voorkomen van eiwit of bloed als teken van nierbeschadiging.
Liquoronderzoek
Door middel van een ruggenprik kan vocht verkregen worden wat rondom de hersenen en het ruggenmerg stroomt. In dit vocht kan een verhoogd aantal ontstekingscellen gevonden worden, maar dit hoeft niet. Ook kan het eiwit gehalte verhoogd zijn.
MRI
Vaak zal bij kinderen met SLE een MRI scan van het hoofd en van het ruggenmerg gemaakt worden. Bij een deel van de kinderen zijn hierop afwijkingen te zien in de vorm van witte vlekken ter plaatse van dat deel van de hersenen waar de zenuwbanen lopen, ontstoken bloedvaatjes of tekenen van een herseninfarct.
EMG
Wanneer vermoed wordt dat de zenuwen van het ruggenmerg naar de armen en benen niet goed functioneren kan een EMG gemaakt worden. Hiermee kan aangetoond worden dat de zenuwen niet goed functioneren. Vaak zijn bij SLE de dunne zenuwen aangedaan die het gevoel en de pijn regelen. Deze zenuwen kunnen niet gemeten worden met behulp van een EMG. Een normale uitslag van het EMG geeft dus niet aan of de dunne zenuwen ook aangedaan zijn of niet.
EEG
Bij kinderen met epilepsie zal vaak een EEG gemaakt worden. Op het EEG kan trage activiteit of epileptiforme activiteit gezien worden.
Ook bij kinderen met SLE waarbij de hersenen meedoen met de ziekte zonder dat er sprake is van epilepsie is vaak te zien dat de hersenen trager werken dan bij een gemiddeld kind.
Huidbiopt
In een huidbiopt kunnen kleine ontstoken bloedvaatjes gezien worden. Dit zelfde beeld kan ook gezien worden in een spierbiopt.
Foto van de longen
Wanneer vermoed wordt dat er sprake is van een probleem van de longen of het hart, kan een foto van hart en longen hier informatie over geven.
CT-scan van de buik
Bij buikklachten zal vaak een CT-scan van de buik gemaakt worden om te kijken wat de oorzaak van de buikklachten is.
Angiografie
Met een angiografie kunnen afwijkingen aan de bloedvaten zichtbaar gemaakt worden. Bij SLE zijn met name de middelgrote bloedvaten vaak ontstoken en daardoor afwijkend van vorm.
Kinderreumatoloog
Alle kinderen met SLE worden gezien door de kinderreumatoloog. Deze dokter zal ook meestal de diagnose stellen of bevestigen en de behandeling voor SLE instellen.
Kindercardioloog
Wanneer vermoed wordt dat er problemen zijn van het hart, volgt vaak een onderzoek door de kindercardioloog. Deze zal vaak een hartfilmpje maken en een ECHO van het hart maken.
Kindernefroloog
Wanneer de nieren betrokken zijn bij de ziekte, zullen kinderen gezien worden door de kindernefroloog, een kinderarts die gespecialiseerd is in nierziekten. Bij ernstige nierproblemen kan het nodig zijn een stukje uit de nier te halen om te onderzoeken wat er precies met de nieren aan de hand is.
Oogarts
Wanneer er problemen zijn met zien, zullen kinderen gezien worden door de oogarts. De oogarts kan in het netvlies kleine ontstoken bloedvaatjes zien die vernauwd zijn.
Botdichtheidsmeting
Bij kinderen en volwassenen die hoge doseringen prednison gebruiken als behandeling voor SLE zal met regelmaat een botdichtheidsmeting (DEXA-scan) worden verricht om te kijken of zij last hebben van botontkalking.
Hoe wordt SLE behandeld?
Geen genezing
Er bestaat geen behandeling die SLE kan genezen. De behandeling is er op gericht om de symptomen te verminderen en om zo goed mogelijk om te gaan met de gevolgen van de ziekte.
Of medicijnen nodig zijn om de afweer te onderdrukken hangt af van de uitgebreidheid van de klachten. Bij alleen huid-en gewrichtsklachten is dit lang niet altijd nodig, wanneer de hersenen, de nieren, het hart of de longen aangedaan zijn zal dit wel vaak worden gegeven.
Onderdrukken afweer
Een belangrijk onderdeel van de behandeling van uitgebreide SLE zijn medicijnen die de overactieve afweer onderdrukken. Vaak wordt het medicijn prednison hiervoor gebruikt. Dit kan zowel in tabletvorm als via een infuus. Meestal is het nodig dit in hoge dosering te geven. Deze doseringen prednison kunnen nogal wat bijwerkingen geven, dat is de reden dat vaak naast prednison andere afweeronderdrukkende medicijnen worden gegeven waardoor minder van het medicijn prednison nodig is. Medicijnen die hiervoor gebruikt worden zijn cyclofosfoamide en azathioprine.
Een ander medicijn wat vaak gebruikt wordt is hydrochloroquine. Recent zijn er ook nieuwere medicijnen beschikbaar gekomen zoals mycofenolaat die ook een goed effect kunnen hebben.
Soms wordt een behandeling met gammaglobuline via het infuus gegeven.
Pijnstillers
Voor gewrichtspijn of pijn als gevolg van niet goed functionerende zenuwen worden vaak pijnstillers gegeven. Soms is paracetamol voldoende, vaak zijn sterkere pijnstiller nodig zoals ibuprofen of diclofenac. Tegen zenuwpijn kunnen medicijnen zoals amytriptiline, carbamazepine of gabapentine goed effect hebben.
Leefregels
Kinderen met SLE moeten proberen om niet te veel in het directe zonlicht te komen. Belangrijk is dat ze de huid insmeren met een zonnebrandcrème met een hoge beschermingsfactor (minstens factor 30).
Gezond en gevarieerd eten is belangrijk voor kinderen met SLE.
Vitamine D
Kinderen met SLE wordt geadviseerd om niet te veel in de zon te komen. In de zon wordt juist vitamine D aangemaakt. Daarom wordt aan kinderen met SLE geadviseerd om extra vitamine D te gebruiken.
Daarnaast wordt aan kinderen die hoge doseringen prednison gebruiken geadviseerd om extra kalk te gebruiken of kalktabletten in te nemen.
Medicijnen tegen epilepsie
Kinderen met epilepsie hebben vaak medicijnen nodig die voorkomen dat er nieuwe epilepsie aanvallen kunnen ontstaan.
Antistolling
Wanneer kinderen een herseninfarct hebben doorgemaakt, krijgen zij vaak aspirine om te voorkomen dat nieuwe herseninfarcten ontstaan. Na het doormaken van een trombose kan het nodig zijn om tijdelijk sterkere bloedverdunners te gebruiken zoals sintromitis.
Vaccinatie
Vanwege het hogere infectierisico wordt aan kinderen en volwassenen met een ernstige vorm van SLE vaccinatie tegen meningokokken, pneumokokken en influenza aangeraden.
Fysiotherapeut
De fysiotherapeut kan adviezen geven hoe kinderen met SLE zo goed mogelijk in beweging kunnen blijven en zo min mogelijk hun gewrichten verkeerd belasten.
Ergotherapie
Een ergotherapeut kan adviezen geven over hulpmiddelen die het functioneren zo gemakkelijk mogelijk maken.
Revalidatiearts
De revalidatiearts begeleidt kinderen met een SLE. De revalidatiearts coördineert de verschillende therapieën en geeft advies ten aanzien van school- en beroepskeuze. Ook kan de Revalidatiearts speciale schoenen of bijvoorbeeld spalken voorschrijven.
Begeleiding
Begeleiding van kinderen en ouders met SLE is ook erg belangrijk. SLE is een chronische ziekte die soms veel impact heeft op het dagelijks leven. Een maatschappelijk werkende of een psycholoog kunnen begeleiding geven bij het verwerkingsproces. Via de patiëntenvereniging voor SLE patiënten of door het plaatsen van een oproepje op het forum van deze site kunnen kinderen en hun ouders in contact komen met andere kinderen en ouders die ook SLE hebben.
Wat betekent het hebben van SLE voor de toekomst?
Chronische ziekte
SLE is een chronische ziekte. Het beloop van de ziekte en de ernst van de klachten kan enorm variëren. Vaak zijn er periodes waarin de ziekte erg actief is en periodes waarin de ziekte minder actief is. Sommige kinderen worden erg gehinderd door de ziekte, anderen maar weinig. Dit valt vooraf niet goed te voorspellen.
Levensverwachting
De levensverwachting van kinderen met een SLE hangt samen met de hoeveelheid en de ernst van de problemen die de ziekte veroorzaakt. Door de steeds betere behandelmogelijkheden neemt de levensverwachting steeds meer toe in de richting van een normale levensverwachting. Wanneer volwassenen komen te overlijden als gevolg van SLE is dit vaak als gevolg van een hart-en vaatziekte, nierfalen of een ernstige infectie.
Hart-en vaatziekten
Op volwassen leeftijd hebben kinderen met SLE een vergrote kans op het krijgen van hart-en vaatziekten. Daarom is het voor kinderen met SLE extra van belang om niet te gaan roken, niet te veel alcohol te drinken, regelmatig te bewegen en niet te zwaar te worden om de kans op hart-en vaatziekte te verkleinen.
Botontkalking
Volwassenen met SLE hebben een grotere kans om botontkalking te krijgen. Dit komt deels doordat ze minder in de zon komen, deels doordat het medicijn prednison botontkalking veroorzaakt en deels doordat vrouwen met SLE vaak vroeger in de overgang komen.
Zwangerschap
Vrouwen met SLE kunnen normaal zwanger worden. Het is belangrijk dat deze zwangerschap begeleidt wordt door een gynaecoloog, vanwege de mogelijkheid op het optreden van allerlei complicaties voor de moeder en het kind. Hoge bloeddruk, vroeggeboorte, miskraam, trombose of nabloeding na de geboorte komen vaker voor bij moeders met SLE.
Kinderen van een vader of moeder met SLE hebben een verhoogde kans om zelf ook SLE te krijgen. Een op de 40 dochters van een moeder met SLE en een op de 250 zonen blijkt zelf ook SLE te hebben.
Hebben broertjes en zusjes ook een vergrote kans om SLE te krijgen?
Bij het ontstaan van SLE spelen erfelijke factoren een rol. Naast erfelijke factoren zijn ook andere factoren bepalend of SLE zal ontstaan of niet. Het is niet bekend welke erfelijk factoren een rol spelen bij het ontstaan van SLE.
Broertjes en zusjes hebben een licht verhoogde kans om zelf ook SLE te krijgen. Ook is de kans op andere auto-immuunziekten zoals bijvoorbeeld reuma verhoogd.
Links
www.nvle.org
(Nederlandse vereniging van SLE patiënten)
Referenties
Laatst bijgewerkt: 25 november 2008
Auteur: J.H. Schieving